Αν και ελάχιστη προβολή έχει δοθεί στη Δύση, οι
Χριστιανικές κοινότητες είναι οι περισσότερο διωκόμενες κοινότητες παγκοσμίως.
Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο τουλάχιστον 100.000 χριστιανοί χάνουν τη ζωή τους
αποκλειστικά λόγω της πίστης τους, με το 80% των περιστατικών αυτών να
λαμβάνουν χώρα στον ισλαμικό κόσμο.
Παρακάτω θα σκιαγραφήσουμε τους λόγους που
αυτό συμβαίνει, καθώς και ποια είναι η κατάσταση τώρα στη Μ. Ανατολή για τους
Χριστιανούς που ζουν εκεί.
Η Οπτική του Ισλάμ προς τους ‘Άλλους’
Το Κοράνι, ως ιερό βιβλίο, χαίρει τεράστιου κύρους στη
Μ. Ανατολή, και είναι ο κώδικας βάσει του οποίου οι κάτοικοι της περιοχής ζουν.
Έτσι, λοιπόν, οποιαδήποτε μελέτη για την περιοχή πρέπει να ξεκινά από την
οπτική του Κορανίου ως προς το θέμα που μελετάμε.
Από τη συγγραφή του ακόμα, το Κοράνι έθετε μία
ολοκληρωτική ατζέντα που θα ομογενοποιούσε τους υπηκόους/ πιστούς του, και θα
δημιουργούσε ένα κοινό πλαίσιο βάσει του οποίου όλοι οι υπήκοοι θα ζούσαν.
Στην
Ισλαμική τάξη δεν υπήρχε χώρος για αντίθετες απόψεις από την επικρατούσα.
Έτσι,
σύμφωνα με το Κοράνι, κάποιος Χριστιανός ή Εβραίος που ζούσε σε ισλαμικό
κράτος, είχε τρεις επιλογές:
1) να εξισλαμισθεί,
2) να πληρώσει κεφαλικό φόρο
(στα Αραβικά ονομάζεται Jizya, στα Τούρκικά χαράτσι),
3) να εγκαταλείψει το κράτος
(Κοράνι, Σούρα 9, Αγιά 29-30). Σε άτομα άλλων θρησκευτικών πεποιθήσεων πλην των
μονοθεϊστικών δεν επιτρέπεται αυτή την επιλογή, αλλά πρέπει να εκτελούνται
επιτόπου.
Η πρακτική του κεφαλικού φόρου εφαρμόστηκε σε όλες τις
ισλαμικές πολιτείες εις βάρος των αλλόπιστων.
