Σε μια διάσημη πλέον ομιλία του στη Διάσκεψη του
Μονάχου για την Παγκόσμια Ασφάλεια του 2007, ο Βλαντιμίρ Πούτιν διευκρίνισε με
σαφήνεια τους καθοριστικούς παράγοντες της εξωτερικής πολιτικής του.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο Πούτιν, η Ρωσία δεν ανέχεται σε
καμία περίπτωση την περικύκλωση που πραγματοποιεί η Ατλαντική Συμμαχία στα όρια
του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Ο Πούτιν δεν έχει πεισθεί -και το επιχείρημά του δεν
μπορεί να επικριθεί - ότι το δίκτυο αισθητήρων, ραντάρ και πυραύλων ICBM που
είναι εγκατεστημένοι γύρω από την Ρωσική Ομοσπονδία βρίσκονται εκεί για να
«διαχειριστούν την αστάθεια στην ευρύτερη Μέση Ανατολή».
Επιπλέον, ο Πούτιν πίστευε και εξακολουθεί να
πιστεύει,
ότι το διεθνές σύστημα θα πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά και μόνο
στη νομιμοποίηση των Ηνωμένων Εθνών και των άλλων παγκόσμιων οργανισμών και όχι
στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ή στις συμμαχίες των προθύμων που σχηματίστηκαν στον Πρώτο
και Δεύτερο Πόλεμο
του Κόλπου, διαλύοντας ένα παραδοσιακό σύμμαχο της Ρωσίας
όπως το Ιράκ, δημιουργώντας ένα μεγάλο πεδίο δράσης τρομοκρατών, κυρίως για το
πετρέλαιο.
Για τον ρώσο πρόεδρο, η αμερικανική μονοπολικότητα
δημιουργεί ένα στρατηγικό κενό στις άκρες των αυτοκρατοριών, με ανυπολόγιστες
αρνητικές συνέπειες για τη μελλοντική στρατηγική, ακόμη και για τις ίδιες τις
Ηνωμένες Πολιτείες.