Σας ομιλώ ως ένα από τα στερεότυπα που έχουν
κρατήσει τη χώρα μας σε μια ζωή χαμένων ευκαιριών, όπως τόνισε ο Φίλης,
συνεχίζοντας την διατεταγμένη υπηρεσία του για στροφή της κοινής γνώμης σε άλλα
χωράφια.
Μπορεί και να ομιλώ ως χουλιγκάνος διότι δεν αποτελώ
πηγή έμπνευσης διαλόγου μετά τις δηλώσεις της αποτρόπαιας φάτσας (πάντα ήμουν
ρατσιστής με την πνευματική ασχήμια) που φέρει Ελληνικό ονοματεπώνυμο και
υπουργεύει της Γενιτσαροποιημένης Ελληνικής Παιδείας.
Εκείνο που είναι σίγουρο είναι το ότι όπως και αν
ομιλώ η προσπάθεια για ψήγματα λογικής θα κυριαρχήσει της οργής για την απάθεια
του αποκαλούμενου Ελληνικού λαού αλλά και για την συνεχόμενη αναλγησία
κοινωνικών σαπρόφυτων που αναρριχήθηκαν δολοφονώντας ιδέες, αγώνες και
ανθρώπους.
Με τους χαρακτηρισμούς που απέδιδαν σε κάθε άνθρωπο,
ο οποίος δεν υπέκυπτε στις ορέξεις τους, προχώρησαν αρκετοί Έλληνες τα
τελευταία εβδομήντα χρόνια.
Από το συμμορίτες φτάσαμε στο, λαϊκιστής, γραφικός,
χουλιγκάνος και εθνικιστής.
Όλες οι εξουσίες στην Ελλάδα διαχώριζαν πάντα την
θέση τους από αυτούς που φοβότανε ρίχνοντάς τους το ανάθεμα διότι πάντα υπήρχε
ο φόβος να ακολουθήσουν κι άλλοι τα μαύρα πρόβατα.
Γεγονός πάντως είναι ένα, πως οι χαρακτηρισμένοι
μόνο για ανθρώπινα ιδανικά ενδιαφέρονταν. Ήθελαν να έχουν πατρίδα, αξιοπρέπεια,
κοινωνική δικαιοσύνη και ό,τι άλλο διέπει την ανθρώπινη έλλογη υπόσταση.