Η Γερμανία, στηριζόμενη από τις περισσότερες
ευρωπαϊκές χώρες, δεν δέχεται την εγκατάσταση στην Αθήνα μιας αριστερής
κυβέρνησης που επιθυμεί να εφαρμόσει το πρόγραμμά της.
Χρησιμοποιεί την
οικονομική και χρηματοπιστωτική της κυριαρχία, για να υποχρεώσει την Ελλάδα να
συνεχίσει την πορεία μιας πολιτικής λιτότητας, η οποία την έχει ήδη
καταστρέψει.
Οι Έλληνες δεν έχουν ανάγκη από εξήγηση της λέξης
«δημοκρατία».
Κι όμως, τα μαθήματα πέφτουν βροχή στο κεφάλι τους από τότε που
έφεραν στην εξουσία μια δύναμη της αριστεράς, η οποία αποφάσισε να γυρίσει την
πλάτη στις πολιτικές λιτότητας που τους βασανίζουν εδώ και έξι χρόνια.
Οι
«δάσκαλοι», που ξέρουν το θέμα, δεν φείδονται παραινέσεων. Αυτοί δεν είναι,
άλλωστε, που επέβαλαν συνθήκες τις οποίες απέρριψε η λαϊκή ετυμηγορία;
Από εδώ και πέρα αναμετρούνται μ’ εκείνους που προσπαθούν να κρατήσουν
τις υποσχέσεις τους, υποσχέσεις στις οποίες πιστεύουν.
Η αναμέτρηση θα είναι
ακόμα πιο σκληρή, αφού οι αντίπαλοι πιθανόν να μεταλαμπαδεύσουν και σε άλλους,
εκείνους που μέχρι σήμερα είχαν υποταχθεί στην ανικανότητά τους, ιδέες
αντίστασης.
Πέρα από την τύχη της Ελλάδας, η αντιπαράθεση αυτή είναι φορέας της
μοίρας της ευρωπαϊκής δημοκρατίας (1).
Μόλις έγινε γνωστή η νίκη του Σύριζα στη Γηραιά
Ήπειρο, δόθηκε το σύνθημα.