Το κρατέειν που υπάρχει στις σύνθετες Δημο-κρατία και τρομο-κρατία χρησιμοποιείται αρχικά από τους θεολόγους(!) Από την *κρα- η *καρ- της ινδοευρωπαϊκής *qre-t, που σημαίνει κρέας ωμό, έφτιαξαν το όνομα του Κρόνου, που τον λάτρευαν με ανθρωποθυσίες(!), και του Karana ή Κράνα στα σανσκριτικά, του θεού-δημιουργού στις Βέδες.
Εδώ ανήκει ο Cre-ator: θεός δημιουργός των Λατίνων, το cre-ο: πλάθω την πλάση και η cre-atura: δημιουργία, ποίηση.
Από τον Κρόνο, τον πρώτο "τρομο"κράτη θεό, που «έτρωγε τα παιδιά του», έφτασαν κάποτε στον Κράτο, τον τρομερό υπηρέτη του Διός, όταν ο Ζευς διεδέχθη τον Κρόνο (βλ. Αισχύλου, Προμηθεύς, στ. 5-80) [Ο Κράτος και η αδελφή του η Βία ήταν μάλιστα τα παιδιά της στυγερής Στυγός, απ' την οποία προέρχονται όλα τα... στυγερά].
Μετά τον Κρόνο - Karana - Κράνα και Κράτο έφτιαξαν το όνομα του Κρέοντα.
Ο Κρέων (κι αυτός από ρίζα *καρ-, *κρα-) ήταν ο αρχηγός του κράτους των Θηβών
• ένας ελέω θεού τύραννος.
Στη συνέχεια, οι Προσωκρατικοί Φυσικοί, με μια μεγάλη αφαίρεση, αποσπούν το κράτος και το κρατέειν από τους θεούς, συνδέοντάς τα με την Ανάγκη (Θαλής, Παρμενίδης), με τον Νου και με το Απειρο (Αναξαγόρας).
«Ισχυρότατον... Ανάγκη. Πάντων κρατεί» και όχι οι Θεοί.